سر درگمم!

بعضیا تو زندگی آدم پیدا میشن که زخم های عمیق و کاری تو دلت کاشتن که نمیتونی فراموش کنی! روزای سختی رو برات ساختن که حتی از اینکه برگردی و خاطراتت رو مرور کنی وحشت داری! از این آدما دارم تو زندگیم که الان هم دلم میخواد ببخشم هم میخواد نبخشم! اون الان روزای سختی رو داره میگذرونه همش میگم نکنه از دلاییه که شکسته؟؟؟ کلی آه و ناله پشت سر خودش انداخته… نکنه نفرین کسی… نمی دونم ! اما من واقعا دوست ندارم اتفاق بدی براش بیافته و طاقت عذاب کشیدنش رو ندارم همونطوری که دلم نمیخواد دیگه ببینمش! اما نه شایدم دلم بخواد ببینمش… اصلا خیلی درگیرم خودمم نمیدونم حسم نسبت به این آدم چیه!؟