امید

گاهی لازم است یک قلم و کاغذی برداریم و بنویسم آنچه را که داریم، از هر چیز ! تا یادمان باشد به ازای داشته هایمان شکری نکرده ایم، که برای اندک نداشته های مان این همه آه و ناله سر می دهیم شاید که امید به زندگی مان برگشت… کسی چه می داند!

+گاهی رفتن بعضی راهها تا انتهای آن اشتباه محض است، گاهی باید وسط راه دل برید و پا پس کشید! میدانی گاهی تجربه ی آخرٍ راه بدترین نوع تجربه است وقتی به آخرش می رسی میبینی که خودت را به قیمت به لجن کشیدن خودت باخته ای ...!!!!